Μπράβο Βραζιλία !
Του Διονυσίου Κ. Καραχάλιου
26.6.02
Την "καταφχαριστήθηκα" τη νίκη της Βραζιλίας επί της Τουρκίας, χθες στην μακρινή Ιαπωνία. Όχι μόνο διότι εκ πεποιθήσεως και "παιδιόθεν" είμαι θαυμαστής της φινέτσας και της ποιότητας του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Αλλά, σ' αυτή την περίπτωση, κυρίως διότι κτυπήθηκε η αλαζονεία των γειτόνων μας και, μαζί της, η "ανοησία" που δέρνει κάποιους, μεθυσμένους από το πάθος της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, πολιτικούς μας.
Την ίδια στιγμή που ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών, με περισσή θρασύτητα, δήλωνε ότι δεν γνωρίζει καμμιά τροπολογία του εγγράφου της Άγκυρας, σχετικά με τον Ευρωστρατό, γελοιοποιώντας, με τον πλέον χοντροκομμένο τρόπο, την ευτυχία που ένοιωσε ο πρωθυπουργός μας στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της Σεβίλλης, ο κ. Άκης, ευρισκόμενος για επίσημη επίσκεψη στην Τουρκία, έδωσε τις ευχές του στον τούρκο υπουργό Ενέργειας "για καλή επιτυχία στο Μουντιάλ". Μάλιστα για να φανεί πιο ευγενικός, πιο απλοχέρης και πιο γαλαντόμος, συμπλήρωσε λέγοντας ότι, δεν μεταφέρει μόνο τις προσωπικές του ευχές, αλλά τις ευχές ολόκληρου του ελληνικού λαού ! Τα ίδια και από τον Γιωργάκη, κατά την επίσκεψή του στην Κωνσταντινούπολη, στο πλαίσιο της συνάντησής του με τον "αδελφό" Ισμαήλ Τζεμ. Ευχές προς τους τούρκους δημοσιογράφους για επιτυχία της Τουρκίας στο Μουντιάλ, έστω και αν ο αμερικανοθρεμένος υπουργός μας φάνηκε κάπως έξω από τα νερά του στα ποδοσφαιρικά ζητήματα.......
Είμαι απολύτως βέβαιος ότι ουδέποτε διανοήθηκα να επιθυμήσω νίκη της Τουρκίας όχι μόνο στο Μουντιάλ, αλλά σε οποιαδήποτε αθλητική ή άλλη εκδήλωση. Τώρα πως ο κ. Άκης φρόντισε να βαφτίσει τις δικές του ευχές ως ευχές ολόκληρου του ελληνικού λαού, συνεπώς και δικές μου, είναι ασφαλώς ζήτημα που συνδέεται με αυτή την ακατανόητη "πρεμούρα" που έχει πιάσει τους "εκσυγχρονιστές" μας, να φαίνονται πάντοτε συμπαθητικοί, αγαπητοί, καλόγουστοι και προσηνείς στους εκλεκτούς φίλους μας της άλλης πλευράς του Αιγαίου. Οι οποίοι βέβαια, κάθε άλλο παρά δείχνουν διατεθειμένοι να συγκινηθούν από το δικό μας ανεξάντλητο πάθος. Γι' αυτό και συνεχίζουν απτόητοι τις καθημερινές παραβιάσεις στο Αιγαίο, απειλούν για την επικείμενη ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υπονομεύουν την ειρηνική συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων στην Θράκη, αυξάνουν τις δυνάμεις του στρατού κατοχής στην Κύπρο και οδηγούν, με μαθηματική ακρίβεια, την τραγική μεγαλόνησο, στην διχοτόμηση.....
Θα πουν μερικοί πως άλλο πολιτική και άλλο αθλητισμός. Ε, όχι κύριοι! Ο αθλητισμός είναι μια από τις ωραιότερες εκδηλώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας, αλλά, ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο, το αθλητικό πνεύμα για να βρει την απόλυτη καταξίωσή του, χρειάζεται ειρήνη και ελευθερία. Οι στρατοκράτες της Άγκυρας, που μονίμως απειλούν τη ειρήνη στην νοτιοανατολική Μεσόγειο και καταδυναστεύουν τον λαό τους, περίμεναν, εναγωνίως, την νίκη της εθνικής τους ομάδας επί της Βραζιλίας, για να την εμφανίσουν ως μέτρο προόδου της σύγχρονης Τουρκίας. Όποιος αγνοεί αυτή την αλήθεια είναι ή αφελής η αφόρητα ζαλισμένος από τις ζεϊμπεκιές της ελληνοτουρκικής προσέγγισης....
Επειδή λοιπόν εγώ και, φαντάζομαι μαζί μου και ο μέσος πολίτης αυτής της χώρας, ουδέποτε αισθάνθηκα την ανάγκη να σκύβω δουλικότατα σε κάθε τουρκική αλαζονική επιθυμία, ένοιωσα υπέροχα μόλις το μαγικό πόδι του Ρονάλντο έστειλε την μπάλα να αναπαυθεί στα τουρκικά δίχτυα. Ένοιωσα μια άγρια ηδονή καθώς το "τόπι" χάιδευε το τουρκικό "πλεκτό" και φαντάστηκα τα ρίγη απελπισίας που ένοιωθαν, την ίδια στιγμή, τα εκατομμύρια των υπηκόων του "ειρηνιστή" Ετζεβίτ και του "δημοκράτη" Μπαχτσελί. Και αισθάνθηκα ακόμη πιο όμορφα βλέποντας τους τρελούς πανηγυρισμούς των βραζιλιάνων "ημίθεων" και, λίγο πιο πέρα, τις απογοητευμένες φάτσες των εριστικών τουρκαλάδων. Χθες το απομεσήμερο, είναι αλήθεια, αγάπησα ακόμη πιο πολύ τους Βραζιλιάνους ! Όσο για τον κ. Άκη και τον Γιωργάκη, ας είναι πιο συγκρατημένοι στο μέλλον, αφού οι ευχές τους φέρνουν γρουσουζιά στους αγαπημένους τους φίλους !