Η
άρνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας
και η πληγή της Δημοκρατίας.
Δε θα σταθώ σ' αυτήν καθ' εαυτήν την άρνηση του κ. Στεφανόπουλου όσον αφορά τη διενέργεια δημοψηφίσματος, παρόλο που τέτοια ζητήματα δεν είναι της αρμοδιότητάς του, αλλά της κυβέρνησης και του κοινοβουλίου, όπως εύστοχα παρατήρησε και ο ίδιος ο Πρόεδρος.
Θα σταθώ όμως σε μία φράση από το γραπτό ανακοινωθέν της Προεδρίας της Δημοκρατίας την ημέρα της επίσκεψης του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Στο ανακοινωθέν αυτό, όπου αναφέρεται ο κ. Στεφανόπουλος στα θέματα που συζήτησε με τον Αρχιεπίσκοπο διάβασα με μεγάλη μου έκπληξη ότι οι «...εκτός νομοθετημένης διαδικασίας συλλεγείσες υπογραφές δεν μπορούν να...».
Ειλικρινά αναρωτιέμαι λοιπόν, εάν η συλλογή υπογραφών θεωρείται, ούτε λίγο ούτε πολύ, έκνομη, κατά τον Πρόεδρο, τότε που ακριβώς εδράζεται η πηγή της Δημοκρατίας μας, η έννοια του «κυρίαρχου λαού»; Αφού ακόμη και την έγγραφη και ενυπόγραφη αναφορά των πολιτών στις αρχές της χώρας, ουσιαστικά δεν την επιτρέπει, κυρήσσοντάς την εκτός νομοθετημένης διαδικασίας.
Διότι, ακριβώς περί αυτού πρόκειται, και μάλιστα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Βγήκαν τρία εκατομύρια και πλέον πολίτες από τη θαλπωρή των ασφαλών χαρακωμάτων του καναπέ της τηλεόρασης -- σε μία κοινωνία αυξανόμενης αδράνειας -- και προσήλθαν στην ενορία τους για να συνυπογράψουν το αίτημά τους για διενέργεια δημοψηφίσματος απευθυνόμενοι στις αρχές του κράτους. Και ο ΠτΔ, μας είπε ότι οι υπογραφές συλλεγήθησαν εκτός νομοθετημένης διαδικασίας, δηλαδή, παράνομα!
Βεβαίως, τους λόγους που προέβη σ' αυτήν την ενέργεια, τους γνωρίζουμε. Παρασύρθηκε από εκείνους τους χειραγωγούς της κοινής γνώμης που παρήγγειλαν τη στάση του, "φορτίζοντάς" τον με εμπάθεια. Πρόκειται για την ίδια οχετοτυπία που δεν έπαψε το τελευταίο 15μηνο να υβρίζει ακατάπαυστα ένα μεγάλο κομμάτι του λαού (το οποίο θα εξέλεγε την κυβέρνηση της αρεσκείας του, εάν ήθελε!) ως αγράμματο, πεπλανημένο, ζηλωτή και φανατικό, και που δεν σταμάτησε να χλευάζει την ανθρώπινη πίστη, τις παραδόσεις και την ελληνικότητα, στο όνομα ενός παρακμιακού διεθνιστικού υλισμού. Λέτε να είναι ο Γιανναράς αγράμματος; είναι άραγε ο Καραμπελιάς πεπλανημένος; είναι τάχα ο Σαρρής ζηλωτής; ή μήπως είναι συλλύβδην τα τρία εκατομύρια και πλέον του ελληνικού λαού φανατικοί;
Εξοχότατε κ. Στεφανόπουλε, το κύρος που έχετε προσδώσει στο θεσμό που εκπροσωπείτε, λυπάμαι, αλλά δεν επιτρέπει τέτοια ολισθήματα. Και ασφαλώς, ο "ηθικός αυτουργός" μπορεί να πέτυχε αυτό που επεδίωκε προς στιγμήν, όμως όχι κ. Πρόεδρε, το δικαίωμα των πολιτών να απευθύνονται στις αρχές της χώρας δεν μπορείτε να το αφαιρέσετε ούτε εσείς, ούτε κανένας άλλος. Η συλλογή των υπογραφών δεν ήταν εκτός νομοθετημένης διαδικασίας. Από εκεί και πέρα, το αν το αίτημα έγινε τελικά δεκτό ή όχι είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Κατ' εμέ όμως, η Δημοκρατία πληγώθηκε βάναυσα από τη στάση αυτή.
Ανδρέας Σταλίδης.