04/11/02
Σημεία
τῶν Καιρῶν
Γέρων Παΐσιος
“Σημεία
τῶν Καιρῶν”
Μετά
ἀπό τήν μπόρα
τήν δαιμονική,
Θά
ἒλθη ἡ λιακάδα
ἡ Θεϊκή.
Πίσω
ἀπό τό κοσμικό
πνεύμα τῆς
σημερινῆς “ἐλευθερίας”
τῆς ἔλειψης
σεβασμοῦ στήν
Ἐκκλησία τοῦ
Χριστοῦ, στούς
μεγαλυτέρους,
γονείς, καί
διδασκάλους,
πού ἔχουν φόβο
Θεοῦ, κρύβεται
ἡ πνευματική
σκλαβιά, τό
ἂγχος, καί ἡ
ἀναρχία, ποῦ
ὁδηγοῦν τόν
κόσμο στό
ἀδιέξοδο, στήν
ψυχική καί
σωματική
καταστροφή.
Πίσω
λοιπόν καί ἀπό
τό τέλειο
σύστημα “κάρτας
ἐξυπηρετήσεως”
ἀσφαλείας
κομπιούτερ,
κρύβεται ἡ
παγκόσμια
δικτατορία, ἡ
σκλαβιά τοῦ
ἀντιχρίστου.
Ἀποκ. Ἰωάννου
κεφ. Ιγ’ 16 “ἵνα
δώσουσιν
αὐτοῖς
χάραγμα ἐπί
τῆς χειρός
αὐτῶν τῆς
δεξιᾶς ἢ ἐπί
τῶν μετώπων
αὐτῶν, καί ἵνα
μή τις δύναται
ἀγοράσαι ἢ
πωλῆσαι εἰ μή ὁ
ἔχων τό
χάραγμα, τό
ὂνομα τοῦ
θηρίου ἢ τόν
ἀριθμόν τοῦ
θηρίου˙
ἀριθμός γάρ
ἀνθρώπου ἐστί
καί ὁ ἀριθμός
αὐτοῦ χξς“ = 666.
Ὁ
Ἃγιος Ἀνδρέας
ὁ Καισαρείας
γράφει τά
ἐξείς˙ “Περί
τοῦ μιαροῦ
ὁνόματος τοῦ
ἁντιχρίστου.
Καί τήν μέν
ἀκρίβειαν τῆς
ψήφου, ὡς καί τά
λοιπά τά περί
αὐτοῦ
γεγραμμένα, ὁ
χρόνος
ἀποκαλύψει καί
ἡ πεῖρα τοῖς
νήφουσιν˙……
ἀλλ᾽ oὐκ
εὐδόκησεν ἡ
Θεία Χάρις ἐν
Θεία Βίβλῳ τό
τοῦ λυμεῶνος
ὂνομα
γραφῆναι˙ ὡς
ἐν γυμνασίας
δε λόγῳ πολλά
ἐστιν εὐρεῖν……”.
Ἁγίου Ἀνδρέα
Καισαρείας,
ἐξήγησις ἐις
τήν Ἰωάννου
Ἀποκ. Σελ. 341-42, κεφ.
ΛΗ._
Τό
παράξενο ὃμως,
καί πολλοί
πνευματικοί
ἂνθρωποι
ἐκτός ποῦ
δείνουν δικές
των ἐρμηνείες,
φοβάνται καί
αὐτοί τόν
κοσμικό φόβο
του
φακελλώματος,
ἐνῶ ἒπρεπε νά
ἀνησυχοῦν
πνευματικά, καί
νά βοηθήσουν
τούς
Χριστιανούς μέ
τήν καλή
ἀνησυχία, καί
νά τούς
τονώνουν στήν
πίστη, νά
νιώθουν Θεϊκή
παρηγοριά.
Ἀπορώ!
Δέν τούς
προβληματίζουν
ὂλα αυτά τά
γεγονότα; γιατί
δέν βάζουν
ἓστω ἓνα
ἑρωτιματικό
για τῆς
ἐρμηνείες τοῦ
μυαλοῦ τους;
Κι᾽ ἂν
ἐπιβοηθοῦν
τόν ἀντίχριστο
γιά τό
σφράγισμα, πῶς
παρασύρουν καί
ἂλλες ψυχές
στήν ἀπώλεια;
Αὐτό ἐννοεῖ˙ “…
τό ἀποπλανᾶν,
εἰ δυνατόν, καί
τούς ἐκλεκτούς”.
Μᾶρκ. Ιγ’.
Θά
πλανεθοῦν,
αὐτοί ποῦ τά
ἐρμηνεύουν μέ
τό μυαλό. Κί ἐνῶ
τά σημεία
φαίνωνται
ξεκάθαρα˙ “τό
θηρίο” στής
Βρυξέλλες μέ τό
666 ἒχει σχεδόν
ρουφίξει ὂλα
τά κράτη στό
κομπιοῦτερ. Ἡ
κάρτα, ἡ
ταυτότητα, “ἡ
εἰσαγωγή τοῦ
σφραγίσματος”
τί φανερώνουν;
Δυστυχῶς τό
ράδιο μόνο
παρακολουθοῦμε
τί καιρό θά
ἒχουμε.
Τί
θά μάς πῆ ὁ
Χριστός; “ὑποκριταί,
τό μέν πρόσωπον
τοῦ οὐρανοῦ
γινώσκετε
διακρίνειν, τά
δέ σημεῖα τῶν
οὐ δύναστε
γνῶναι;” Ματθ.
Κεφ. 65!
Μετά
λοιπόν ἀπό τήν
κάρτα, καί τήν
ταυτότητα, “το
φακέλλωμα” γιά
νά προχωρίσουν
πονηρά στό
σφράγισμα, θά
λένε συνέχεια
στήν τηλεόραση,
ὃτι πῆρε
κάποιος τῆν
κάρτα τοῦ
δείνα, καί τοῦ
σήκωεσε τά
χρήματα ἀπό
τήν τράπεζα.
Ἀπό τήν ἂλλη
μεριᾶ, θά
διαφημίζουν “τό
τέλειο σύστημα”
τό σφράγισμα
στό χερι ἢ στό
μέτωπο μέ
ἀκτίνες λέϊζερ,
πού δέν θά
διακρίνεται
ἐξωτερικά, μέ
τό 666 τό ὃνομα
τοῦ
ἀντιχρίστου.
Δυστυχῶς,
καί πάλι “ὁρισμένοι
γνωστικοί” θα
φασκιώνουν τά
πνευματικά
τους τέκνα σάν
τά μωρά, δῆθεν
γιά νά μήν
στενοχωριοῦνται˙
“δέν πιράζει
αὐτό, δέν εἶναι
τίποτα, ἀρκεῖ
ἐσωτερικά νά
πιστεύετε!” Κι᾽
ἐνῶ βλέπουμε
τόν ἀπόσ. Πέτρο
ποῦ ἐξωτερικά
ἀρνήθηκε τόν
Χριστό, καί ἦτο
ἂρνησις, αὐτοί
ἀρνοῦνται τό
Ἃγιο σφράγισμα
τοῦ Χριστοῦ
ποῦ τούς
δόθηκε στό
Ἃγιο Βάπτισμα˙
“Σφραγῖς
δωρεᾶς
Πνεύματος
Ἁγίου” μέ τό να
δέχονται τήν
σφραγίδα τοῦ
ἀντιχρίστου,
λένε καί ὂτι
ἒχουν μέσα
τους τόν Χριστό!!
Τέτιοα
δυστυχῶς
λογικῆ, εἶχαν
καί ὁρισμένοι “γνωστικοί”
στά χρόνια τῶν
Ἁγίων Μαρτύρων,
ποῦ
προσπαθοῦσαν
νά
μεταστρέψουν
τούς
υποψήφιους
μάρτυρας, ὃπως
ἀναφέρει ὁ
Μέγας
Βασίλειος στόν
λόγο του στόν
Μάρτυρα Γόρδιο
“…… πολλοί
παραλογιζόντουσαν
προσπαθώντας
νά πείσουν τόν
Μάρτυρα νά
ἀρνηθῆ μόνο μέ
τά λόγια, καί νά
κρατήση τήν
πίστη μέ τήν
ψυχή, τήν
ἐσωτερική
διάθεση, γιατί
ὁ Θεός δέν
δίνει προσοχῆ
στήν γλῶσσα
ἀλλά στήν
διάθεση. Ὁ
Μάρτυς ὃμως
Γόρδιος ἦταν
ἂκαμπτος καί
ἀπεκρίθηκε˙ “οὐκ
ἀνέχεται τι
γλῶσσα
κτισθεῖσα παρά
Χριστοῦ
φθέγξασθαι τι
κατά τοῦ
Κτίσαντος…… μή
πλανᾶσθε Θεός
οὐ
μυκτηρίζεται
ἐκ τοῦ
στόματος ἡμᾶς
τοῦ ἡμετέρου
κρίνει, ἐκ τῶν
λόγων δικαιοῖ,
καί ἐκ τῶν
λόγων
καταδικάζει”._
Ἐπίσης
ἐπί Δεκίου, μέ
διάταγμα
ζητοῦσε νά
ὁμολογήσουν
τήν θρησκεία
τῶν
εἰδωλολατρῶν,
καί ὃσοι
Χριστιανοί
δήλωναν, καί
θυσίαζαν στά
εἲδωλα,
ἒπαιρναν
πιστοποιητικό,
καί γλύτωναν τό
Μαρτύριο. Ὂχι
μόνον αὐτοί
ἦταν ἀρνητές
τοῦ Χριστοῦ,
ἀλλά καί
ἐκεῖνοι ὃπου
ἒδειναν
χρήματα στούς
εἰδωλολάτρας
στήν ἐπιτροπή,
καί ἒπαιρναν
τό
πιστοποιητικό,
χωρίς νά
ἀρνηθοῦν, οἱ
ὁνομαζόμενοι “λιβελλοφόροι”
καί αὐτούς ἡ
Ἐκκλησία μας
τούς θεώρησε
ἀποστάτας-πεπτωκότας.
Κι᾽
ἐνῶ λοιπόν
ἒχουμε τόσα
πολλά
παραδείγματα,
ὃπως καί τοῦ
γενομένου
θαύματος τοῦ
Ἁγίου Θεοδώρου,
ποῦ
ἑορτάζομαι
κάθε χρόνο, τό
Σάββατο τῆς Α’
ἐβδομάδος τῶν
Νηστειῶν˙ “Ἰουλιανός
ὁ παραβάτης,
γινώσκων ὃτι
οἱ Χριστιανοί
καθαίρονται
μᾶλλον διά
νηστείας τήν
πρώτη ἐβδομάδα
τῆς Ἁγίας
τεσσαρακοστῆς,
ἣν καί ἡμεῖς
διά τοῦτο
καθαράν
ἐβδομάδα
καλοῦμεν,
ἡβουλήθη ἳνα
τότε μάλιστα
μολύνη αὐτούς˙
διό καί
προσέταξε
κρυφίως ἳνα
τεθῶσιν εἰς
τήν ἁγοράν κατ’
ἐκείνας τά
ἡμέρας βρώματα
μεμιασμένα ἐκ
τῶν αἱμάτων
τῶν εἰδωλικῶν
θυσιῶν. Ἀλλά
νεύσει Θεία
ἐπιφανείς
καθ᾽ ὑπνον ὁ
Μάρτυς
Θεόδωρος εἰς
τόν τότε
ἁρχιεπίσκοπον
Κων/πόλεως
Εὐδόξιον καί
φανερώσας τό
πράγμα
παρήγγειλειν
αὐτῶ ἳνα
συγκαλέση τούς
πιστούς εὐθύς
τό πρωῒ τῆς
Δευτέρας καί
ἐμποδίση
αὐτοῖς τῶν
βρωμάτων
ἐκείνων τήν
χρῆσιν, τή
ἒλλειψιν τῆς
ἀναγκαίας
τροφῆς
ἀναπληρώσῃ ἐκ
τοῦ προχείρου
διά κολλύβων ……
Τοιουτοτρόπος
ὁ μέν σκοπός
τοῦ παραβάτου
ἐματαιώθη˙ ὁ
δέ εὐσεβῆς
Λαός,
διαφυλαχθείς
ἀμόλυντος……”
Ὡρολόγιον τό
Μέγα σελ. 446 ._
Τό
νά ἀπέχουμαι
ἀπό τά
εἰδωλόθυτα,
εἶναι κανόν
τῶν Ἁγίων
Ἁποστόλων.
Πράξ. Ἁποσ. Κεφ.
Ιε’ …… “Συνήχθησαν
δέ οἱ
ἁπόστολοι καί
οἱ πρεσβύτεροι
…… ἀπέχθεσθαι
εἰδωλοθύτων
καί αἳματος
καί πνικτοῦ
καί πορνείας˙……”.
Παρ’
ὂλα λοιπόν
αὐτά ποῦ
ἀνέφερα,
ἀκούει κανείς
ἓνα σορό
δυστυχῶς
ἀνοησίες τοῦ
μυαλοῦ, ἀπό
ὁρισμένους
σημερινούς “Γνωστικούς”,
ὁ ἒνας νά λέει˙
“ἐγώ θά δεχθῶ
τήν ταυτότητα
μέ τό 666, θά βάλω
καί ἓνα Σταυρό”,
κί ὁ ἂλλος νά
λέει˙ “ἐγώ θά
δεχθώ τό
σφράγισμα στό
κεφάλι μέ τό 666
καί θά κάνω κι᾽
ἓνα Σταυρό στό
κεφάλι……” καί
ἓνα σορό
ὃμοιες
ἀνοησίες, ποῦ
νομίζουν ὂτι
θά ἁγιασθοῦν
μέ αὐτόν τόν
τρόπο, ἐνῶ αὐτά
εἶναι πλᾶνες.
Μόνον
αὐτά ποῦ
δέχονται
ἁγιασμό, αὐτά
μόνον
ἁγιάζονται.
Ὃπως˙ Τό νερό,
δέχετε ἁγιασμό,
καί γίνεται
Ἁγιασμός. Τά
οὓρα δέν
δέχονται
ἁγιασμό.
Ἡ
πέτρα, μέ θαῦμα
γίνεται ψωμί. Ἡ
ἀκαθαρσία, δέν
δέχεται
ἁγιασμό.
Ἑπομένως, ὁ
διάβολος, ὁ
ἀντίχριστος,
ὂταν εἶναι
στήν ταυτότητά
μας, ἢ στό χέρι, ἢ
στό κεφάλι μας,
μέ τό σύμβολό
του, δέν
ἁγιάζονται, μέ
τό νά βάλουμε
καί ἓνα Σταυρό.
Ἒχουμε
τήν δύναμη τοῦ
Τιμίου Σταυροῦ,
τοῦ Ἁγίου
Συμβόλου, τήν
Θεία Χάρη τοῦ
Χριστοῦ, μόνον
ὂταν
ἀρκούμεθα στό
Ἃγιο Σφράγισμα
τοῦ
Βαπτίσματος,
ποῦ
ἀπαρνούμεθα
τόν σατανά, καί
συντασσώμεθα
στόν Χριστό,
καί δεχόμεθα τό
Ἃγιον
Σφράγισμα˙ “Σφραγῖς
δωρεᾶς
Πνεύματος
Ἁγίου”._
Ὁ
Χριστός νά μᾶς
δίνη καλή
φώτιση. Ἀμήν._
Ἃγιον
Ὂρος
Κουτλουμουσιανό
Κελλί “Παναγούδα”
Σάββατο
Α’ Νηστειῶν 1987.
Με
πολύ πόνο καί
ἀγάπη Χριστοῦ,