Ανοίγματα
προς τους τουρκοκυπρίους που
κλείνουν τον δρόμο στην επιστροφή
Πανίκος
Ελευθερίου
Είναι
πασιφανές ότι αυτοί που
εξυπηρετούνταν με την λύση Ανάν,
έχουν εξοργιστεί με την απόφαση των
Κυπρίων να την απορρίψουν.
Τα εκδικητικά μέτρα που θα
έπαιρναν ήταν προβλεπτά.
Κύριοι εκφραστές των μέτρων
αυτών οι ʼγγλοι, οι οποίοι ως
γνωστόν, θα έπαιρναν μαζί με την
Τουρκία την μερίδα του λέοντος στο
προτεκτοράτο που θα δημιουργούσε το
σχέδιο Ανάν.
Κάποιοι,
εντός Κύπρου, φτάνουν σε σημείο να
αδημονούν για πιο μεγάλες
επιπτώσεις από την μη αποδοχή της
προτεινόμενης λύσης, για να μας πουν
ότι δικαιώθηκαν.
ʼσχετα αν στην περίπτωση που
εφαρμοζόταν το σχέδιο Ανάν δεν θα
υπήρχε καν η δυνατότητα να
προστατευθεί ο Κυπριακός
Ελληνισμός, με οποιονδήποτε τρόπο,
νομικά η άλλως πως, από τις ξένες
επιβουλές. Αρκεί
να αναφέρουμε ότι δεν θα υπήρχε
Κυπριακή Δημοκρατία για να
απειλήσει έστω, με βέτο, σε
περίπτωση μη εφαρμογής της ίδιας
της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας.
Αντί αυτού, πιθανώς να αποφάσιζε
κάποιος αλλοδαπός δικαστής για
θέματα όπως το εμπόριο που
φιλοδοξούν να διεξάγουν οι έποικοι,
οι κλέφτες των περιουσιών μας, χωρίς
εμείς να έχουμε οποιαδήποτε
δυνατότητα αντίδρασης.
Η νομιμοποίηση της αρπαγής των
περιουσιών μας και γενικότερα της
κατοχής θα ήταν μια πραγματικότητα
μόνιμα πλέον, χωρίς καμία
πιθανότητα και δυνατότητα
αντίδρασης εκ μέρους μας.
Κόπτονται
λοιπόν οι ξένοι
για τους τουρκοκύπριους.
Πρώτο τους μέλημα να αρθεί η
απομόνωση τους.
Να τιμωρηθούν οι Έλληνες που
είπαν όχι και να επιβραβευθούν
οι τ/κ για το ναι που είπαν στο
δημοψήφισμα. Όλοι,
δυστυχώς και πολλοί ημέτεροι,
φαίνεται να ξεχνούν, ότι το ναι
των τουρκοκυπρίων ήταν ουσιαστικά
το ναι των εποίκων, αφού η
συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων
στα κατεχόμενα είναι έποικοι.
Οι άνθρωποι ήταν λογικό να
ψηφίσουν υπέρ της λύσης που θα τους
νομιμοποιούσε. Επίσης
λογικό είναι να εξηγήσουμε κι εμείς
(και ιδίως οι εκπρόσωποι μας στο
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο), γιατί
είπαμε όχι στην συγκεκριμένη
λύση. Να
καταλάβουν και οι Ευρωπαίοι εταίροι
μας ότι η λύση αυτή εκτός από
καταστροφική για τους Έλληνες της
Κύπρου, θα ήταν μια γάγγραινα που θα
απειλούσε να μολύνει την
οποιαδήποτε προοπτική για υγιείς
πολιτικές καταστάσεις στο
Ευρωπαϊκό περιβάλλον που όλοι
φιλοδοξούν να οικοδομήσουν.
Πρέπει με πειστικότητα
να εξηγηθεί ότι τα Ευρωπαϊκά
ανοίγματα προς τους
τουρκοκυπρίους που είναι εκτός
πλαισίου του ευρωπαϊκού κεκτημένου
δεν είναι ορθή πρακτική.
Ενίσχυση της παρανομίας, διότι
περί αυτού πρόκειται αν για
παράδειγμα μιλούμε για απευθείας
εξαγωγές από τα κατεχόμενα, κλείνει
τον δρόμο προς την επανένωση.
Αυτοί
που διαχειρίζονται τις τύχες μας
πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα.
Αν δεν μπορούμε τώρα, ως
ευρωπαίοι εταίροι,
να ασκήσουμε πίεση προς την σωστή
κατεύθυνση, τότε γιατί επιδιώξαμε
να ενταχθούμε στην Ε.Ε.; Ιδιαίτερα η
κυβέρνηση, θα πρέπει να δώσει την
απαιτούμενη βαρύτητα στην
διεθνοποίηση των ορθών παραμέτρων
του Κυπριακού. Η
επανατοποθέτηση του Κυπριακού
είναι επιβεβλημένη όσο ποτέ.
Αλλιώς θα εμπεδωθεί διεθνώς,
μόνο το ότι στην Κύπρο υπάρχουν
δύο οντότητες οι οποίες θα πρέπει να
βοηθηθούν να επανενωθούν.
Χωρίς να εξετάζεται θέμα άρσης
της τουρκικής κατοχής.
Και η όλη σπουδή επί του θέματος
θα είναι τέτοια που δεν θα επιτρέπει
αισιοδοξία για αποκατάσταση των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το κράτος λοιπόν να λάβει τα
μέτρα του για να αποφευχθεί η εξής
αρνητική εξέλιξη: Στην προσπάθεια
μας να αποδείξουμε ότι στηρίζουμε
τους τ/κ και δεν επιθυμούμε την
απομόνωσή τους, να δεχθούμε
πράγματα που θα εδραιώνουν το
παράνομο καθεστώς και θα καθιστούν
αδύνατη την επίτευξη δίκαιης λύσης
του Κυπριακού. Σε
τέτοια περίπτωση τα ανοίγματα μας
προς τους τ/κ θα κλείσουν οριστικά
πλέον, τον δρόμο της επιστροφής.
Πανίκος
Ελευθερίου
ʼσσια
Κατεχόμενη Αμμόχωστος (13/7/2004)
