Κατηγορίες άρθρων

 Αγγλικές βάσεις και πολιτική.

Αρχική σελίδα
Εξωτ. πολιτική/ Διπλωματία
Εθνικά θέματα
Κοινωνία
Πολιτισμός
Θρησκεία
Διεθνή
Βιβλιογραφία/ Συνδέσεις
Εκδηλώσεις
Οπτικοακουστικό
υλικό
Δελτία
Ενημέρωσης
Ιστολόγιο
Αντίβαρου
ʼγρα γραπτών
Πρόσφατα κείμενα
Με χρονολογική σειρά.
Δελτίο ενημέρωσης!
Εγγραφή Διαγραφή
Συγγραφείς

Αθανάσιος Γιουσμάς
ʼθως Γ. Τσούτσος
ʼκης Καλαιτζίδης
Αλέξανδρος Γερμανός
Αλέξανδρος-Μιχαήλ Χατζηλύρας
Αλέξανδρος Κούτσης
Αμαλία Ηλιάδη
Ανδρέας Σταλίδης
Ανδρέας Φαρμάκης
Ανδρέας Φιλίππου
Αντώνης Κ. Ανδρουλιδάκης
Αντώνης Λαμπίδης
Αντώνης Παυλίδης
Απόστολος Αλεξάνδρου
Απόστολος Αναγνώστου
Αριστείδης Καρατζάς
Αχιλλέας Αιμιλιανίδης
Βάιος Φασούλας
Βαν Κουφαδάκης
Βασίλης Γκατζούλης
Βασίλης Ζούκος
Βασίλης Κυρατζόπουλος
Βασίλης Πάνος
Βασίλης Στοιλόπουλος
Βασίλης Ν. Τριανταφυλλίδης
(Χάρρυ Κλυνν)
Βασίλης Φτωχόπουλος
Βένιος Αγελόπουλος
Βίας Λειβαδάς
Βλάσης Αγτζίδης
Γεράσιμος Παναγιωτάτος-Τζάκης
Γιάννης Διακογιάννης
Γιάννης Θεοφύλακτος
Γιάννης Παπαθανασόπουλος
Γιάννης Τζιουράς
Γιώργος Αλεξάνδρου
Γιώργος Βλαχόπουλος
Γιώργος Βοσκόπουλος
Γιώργος Βότσης
Γιώργος Κακαρελίδης
Γιώργος Καστρινάκης
Γιώργος Κεκαυμένος
Γιώργος Κεντάς
Γιώργος Κολοκοτρώνης
Γιώργος Κουτσογιάννης
Γιώργος Νεκτάριος Λόης
Γιώργος Μαρκάκης
Γιώργος Μάτσος
Γιώργος Παπαγιαννόπουλος
Γιώργος Σκουταρίδης
Γιώργος Τασιόπουλος
Γλαύκος Χρίστης
Δημήτρης Αλευρομάγειρος
Δημήτρης Γιαννόπουλος
Δημήτριος Δήμου
Δημήτρης Μηλιάδης
Δημήτριος Γερούκαλης
Δημήτριος Α. Μάος
Δημήτριος Νατσιός
Διαμαντής Μπασάντης
Διονύσης Κονταρίνης
Διονύσιος Καραχάλιος
Ειρήνη Στασινοπούλου
Ελένη Lang - Γρυπάρη
Ελευθερία Μαντζούκου
Ελευθέριος Λάριος
Ελλη Γρατσία Ιερομνήμων
Ηλίας Ηλιόπουλος
Θεόδωρος Μπατρακούλης
Θεόδωρος Ορέστης Γ. Σκαπινάκης
Θεοφάνης Μαλκίδης
Θύμιος Παπανικολάου
Θωμάς Δρίτσας
Ιωάννης Μιχαλόπουλος
Ιωάννης Χαραλαμπίδης
Ιωάννης Γερμανός
Κρίτων Σαλπιγκτής
Κυριάκος Κατσιμάνης
Κυριάκος Σ. Κολοβός
Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου Σταμπουλής
Κωνσταντίνος Ναλμπάντης
Κωνσταντίνος Ρωμανός
Κωνσταντίνος Χολέβας
Λαμπρινή Θωμά
Μαίρη Σακελλαροπούλου
Μανώλης Βασιλάκης
Μανώλης Εγγλέζος - Δεληγιαννάκης
Μάρκος Παπαευαγγέλου
Μάρω Σιδέρη
Μιλτιάδης Σ.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Μιχάλης Κ. Γκιόκας
Νέστωρ Παταλιάκας
Νικόλαος Μάρτης
Νίκος Ζυγογιάννης
Νίκος Καλογερόπουλος Kaloy
Νίκος Λυγερός
Νίκος Παπανικολάου
Νίκος Σαραντάκης
Νίνα Γκατζούλη
Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας
Παναγιώτης Ανανιάδης
Παναγιώτης Ήφαιστος
Παναγιώτης Α. Καράμπελας
Παναγιώτης Καρτσωνάκης
Παναγιώτης Φαραντάκης
Παναγιώτης Χαρατζόπουλος
Πανίκος Ελευθερίου
Πάνος Ιωαννίδης
Πασχάλης Χριστοδούλου
Παύλος Βαταβάλης
Σοφία Οικονομίδου
Σπυριδούλα Γρ. Γκουβέρη
Σταύρος Σταυρίδης
Σταύρος Καρκαλέτσης
Στέλιος Θεοδούλου
Στέλιος Μυστακίδης
Στέλιος Πέτρου
Στέφανος Γοντικάκης
Σωτήριος Γεωργιάδης
Τάσος Κάρτας
Φαήλος Κρανιδιώτης
Φειδίας Μπουρλάς
Χρήστος Ανδρέου
Χρήστος Δημητριάδης
Χρήστος Κηπουρός
Χρήστος Κορκόβελος
Χρήστος Μυστιλιάδης
Χρήστος Σαρτζετάκης
Χριστιάνα Λούπα
Χρίστος Δαγρές
Χρίστος Δ. Κατσέτος
Χρύσανθος Λαζαρίδης
Χρύσανθος Σιχλιμοίρης
Gene Rossides
Marcus A. Templar

Επικοινωνία
Οι απόψεις σας είναι ευπρόσδεκτες!
 
 

Αγγλικές βάσεις και πολιτική.

Του Βία Λειβαδά

Αύγουστος 2004

Με την υπογραφή των συμφωνιών της Ζυρίχης - Λονδίνου, το έδαφος της Κύπρου ανέκτησε από την αποικιοκρατία η Κυπριακή Δημοκρατία. Η Βρετανία διατήρησε βάσεις σε δύο περιοχές οι οποίες αποτελούν τις Βρετανικές βάσεις. Το έδαφος των περιοχών αυτών διεκδικεί η Βρετανία ως κυρίαρχο έδαφος, το οποίο απέκτησε με τις συμφωνίες του Λονδίνου το 1960. Έκτοτε διεκδικεί κυριαρχία υπό τη μορφή κράτους Βρετανικού με δικό της έδαφος.

Το έδαφος των βάσεων, με τις συμφωνίες του Λονδίνου παρέμεινε προς χρήση από τη Βρετανία. Σαφής ορισμός χρήσης του εδάφους αυτού, είναι η ικανοποίηση των αναγκών των «ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΏΝ ΒΑΣΕΩΝ». Με την έννοια αυτή δεν μπορεί να αποτελεί κράτος, αφού σαφώς αναφέρεται η χρήση του. Όμως οι ʼγγλοι αναφέρουν αυτό το έδαφος ως κυρίαρχο. Κυριαρχία δεν έχουν ποτέ οι βάσεις. Το κράτος πρέπει να έχει κυβέρνηση, λαό, σύνορα, και νόμους.

Οι Αγγλικές βάσεις δεν έχουν τίποτε από τα πιο πάνω, επομένως δεν μπορούν να είναι κυρίαρχες. Οι συμφωνίες Λονδίνου, υπογράφτηκαν από μια ομάδα εκπροσωπών του Ελληνικού Κυπριακού λαού, όχι από εκλεγμένη κυβέρνηση, ούτε από δημοψήφισμα του λαού. Είναι γνωστοί οι εκβιασμοί, οι απειλές και η πίεση που ασκήθηκε από τους Βρετανούς για την υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης Λονδίνου. Επομένως οι συμφωνίες αυτές δεν μπορούν να έχουν εγκυρότητα, εκτός αν επικυρωθούν με δημοψήφισμα ή τουλάχιστον αν εγκριθούν από την Βουλή του κράτους. Τίποτε τέτοιο δεν έγινε.

Για να καλύψουν αυτό το κενό οι ʼγγλοι, με τον Χάνευ που ετοίμασαν το σχέδιο Αναν, προέβλεψαν την έγκριση της κυριαρχίας με δημοψήφισμα. Και αφού θεώρησαν δεδομένη την αποδοχή του οπουδήποτε σχεδίου Ανάν ως δεδομένη, αφού ή ομάδα των δοσίλογων που συνεργάστηκαν στην κατασκευή του συμφώνησαν πλήρως, μετέτρεψαν το έδαφος αυτό σε Κράτος. Πρόσθεσαν την υφαλοκρηπίδα και την αιγιαλίτιδα ζώνη, πρόβλεψαν τα δικαστήρια και τους νόμους της Βρετανίας.

Έτσι με το σχέδιο Ανάν αναγνωρίζονται ως κράτος Βρετανικό!

Τυχόν θετικής απάντησης στο σχέδιο αυτό, θα σήμαινε ότι κανένας στο μέλλον δεν θα μπορούσε να αρνηθεί την κυριαρχία του εδάφους των βάσεων, εφόσον θα επικυρωνόταν και από το δημοψήφισμα. Θα το είχαμε αναγνωρίζει ως έδαφος Βρετανικό, στο οποίο θα χρειαζόμαστε διαβατήρια για να μπούμε.

Είναι λοιπόν αποικία αυτό το έδαφος; Ή είναι κατάλοιπο αποικιοκρατικό;

Στη πράξη το έδαφος των βάσεων εξακολουθούν να έχουν το νομικό και πραγματικό καθεστώς αποικίας. Αυτό εμφαίνεται και από τις δηλώσεις του ʼγγλου δικαστή στην υπόθεση του δικηγόρου Χαράλαμπου Σιαμπέτα, ότι, «η κυριαρχία των περιοχών των βάσεων δεν πηγάζει από παραχώρηση από την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά από την κυριαρχία που το Ηνωμένο Βασίλειο είχε πάνω σε ολόκληρο το νησί πριν την ανεξαρτησία το 1960»

Με δήλωση του ο εκπρόσωπος τύπου των βάσεων Anthony Womer, τον Απρίλη του 1996, ανέφερε ότι «Αποτελούν κυρίαρχη Βρετανική επικράτεια, που παρέμεινε ως τέτοια το 1960, όταν η Κυπριακή Δημοκρατία έγινε ανεξάρτητη και το καθεστώς παραμένει το ίδιο. Έτσι όσον αφορά εμάς, αυτές (οι βάσεις) δεν είναι ξένη χώρα, είναι Βρετανία)»

Από τα πιο πάνω είναι σαφές ότι, κατά την άποψη των ʼγγλων, το έδαφος των βάσεων αποτελεί αποικία που δεν εκχωρήθηκε στην Κυπριακή Δημοκρατία. Επομένως είναι παράνομη αποικία. Κι αυτό γιατί:

Το ψήφισμα 1514 (ΧV) ΤΩΝ Ηνωμένων Εθνών της 14ης του Δεκέμβρη του 1969, με τίτλο «Διακήρυξη για την παραχώρηση Ανεξαρτησίας σε Χώρες και Λαούς Κάτω από αποικιακό καθεστώς».

Το ψήφισμα 2641 (XXV) ΤΗΣ 12ΗΣ Οκτωβρίου 1970 με τίτλο «Πρόγραμμα Δράσης για την Πλήρη Εφαρμογή της Διακήρυξης για την παραχώρηση ανεξαρτησίας σε Χώρες και Λαούς κάτω από αποικιακό καθεστώς» στο οποίο αναφέρεται, μεταξύ άλλων ότι «Η συνέχιση της αποικιοκρατίας σε οποιαδήποτε μορφή ή έκφρασή της αποτελεί έγκλημα, το οποίο συνιστά παραβίαση του χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και των αρχών του Διεθνούς Δικαίου».

Σε πολλές άλλες περιπτώσεις και ψηφίσματα η αποικιοκρατία καταδικάζεται ως παράνομο και έγκλημα. Όλα αυτά τα στοιχεία συνηγορούν στην απόδειξη της παρανομίας των Αγγλικών βάσεων, ως εδάφους που κατακρατήθηκε από την αποικιοκρατική Βρετανία.

Συμπέρασμα: Η αποικιοκρατία έχει καταργηθεί και η διατήρησή της σε έδαφος πρώην αποικίας απαγορεύεται. Επομένως η προσφυγή μας σε Διεθνές δικαστήριο θα καταργήσει και τυπικά το παράνομο καθεστώς των βάσεων. Το έδαφος αυτό αποτελεί αναπαλλοτρίωτο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας και κατέχεται παράνομα από την Αγγλία.

 

Αν αποδεχθούμε ότι τα έδαφος των βάσεων αποτελεί αποικία, τότε επιτελείται έγκλημα, σύμφωνα με τις Διεθνείς αποφάσεις και είναι παράνομες. Όμως με βάση τη συνθήκη εγκαθίδρυσης, τα δικαιώματα των βρετανών δεν περιορίζονται μόνο στο έδαφος των βάσεων, αλλά επεκτείνονται και σε άλλες περιοχές μέσα στη Κυπριακή Δημοκρατία για σκοπούς άσκησης των στρατιωτικών «δικαιωμάτων».

Στη πράξη ολόκληρο το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο εναέριος χώρος και τα χωρικά της ύδατα, βρίσκονται στη διάθεση της Βρετανίας. Μ΄ αυτό το «δικαίωμα» διατηρεί σταθμούς ραντάρ στο Τρόοδος, στο Ακρωτήρι και αλλού, διατηρεί ελικοδρόμιο στο παλιό αεροδρόμιο Λευκωσίας και στο Τρόοδος. Έχει ακόμα ένα σωρό διευκολύνσεις με τα γυμνάσια στον Ακάμα, τη διακίνηση των αυτοκινήτων της σε όλη τη Κύπρο και άλλες απαράδεκτες διευκολύνσεις

Αυτά αποτελούν αποικιοκρατικά κατάλοιπα, τα οποία μπορούσε να ασκεί ανενόχλητα όταν η Κύπρος ήταν αποικία της Βρετανίας. Με τα «δικαιώματα» αυτά η Κυπριακή Δημοκρατία στερείται της αναγκαίας κυριαρχίας ως ανεξάρτητη Δημοκρατία. Με τα αποικιοκρατικά κατάλοιπα που διατήρησε η Βρετανία, η Κύπρος έχει χάσει ή μάλλον δεν είχε ποτέ ανακτήσει πλήρη κυριαρχία στο έδαφός της.

Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι τα αποικιοκρατικά κατάλοιπα αναγνωρίζονται ως έγκλημα, γιατί στερούν ένα ελεύθερο κράτος να ασκήσει τα κυριαρχικά του δικαιώματα. Και με αυτή την άποψη η Αγγλικές βάσεις είναι παράνομες και στερούν το αναφαίρετο δικαίωμα της εθνικής κυριαρχίας από τη Κυπριακή Δημοκρατία.

Η Αγγλία δεν αντιλαμβάνεται ότι έχει συμφέροντα στη Κύπρο τα οποία διακυβεύονται με την ολοφάνερα εχθρική στάση την οποία τηρούν έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας και ιδιαίτερα ενάντια στο Κυπριακό Ελληνισμό. Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που δείχνει αυτή τη στάση. Από την ώρα που πάτησε το πόδι της στη Κύπρο άρχισε την πολεμική ενάντια στο πολιτισμό και τις παραδόσεις του λαού μας.

Με την συμφωνία της Λοζάννης το 1923, η Τουρκία έχει εγκαταλείψει όλα της τα δικαιώματα πάνω στη Κύπρο, η οποία έκτοτε έγινε αγγλική αποικία. Όλα τα χρόνια από τότε μέχρι τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ, στόχος και προσπάθεια της Αγγλίας υπήρξε η δημιουργία των "νεοκυπρίων", δηλαδή ανθρώπων χωρίς εθνική συνείδηση, κοσμοπολίτες που μόνο ενδιαφέρον έχουν τον πλουτισμό και την καλοπέραση, αρνούμενοι ο,τιδήποτε το εθνικό, ακόμη και την Ελληνική τους καταγωγή. Απλά ήταν οι «νεοκύπριοι». Και εξακολουθούν να είναι.

Κατά την διάρκεια του απελευθερωτικού μας αγώνα, η αγγλική πολιτική ενέπλεξε ξανά την Τουρκία σαν διεκδικητή στο Κυπριακό. Το 1957 σε κοινή σύσκεψη Τουρκίας Αγγλίας και Αμερικής, αποφάσισαν τον διαμελισμό της Κύπρου. Από τότε προσπαθούσαν να το επιτύχουν με κάθε τρόπο. Το πραξικόπημα στην Ελλάδα, το πραξικόπημα στην Κύπρο και η Τούρκικη εισβολή, ετοιμάστηκαν και πραγματοποιήθηκαν από την Αγγλία και Αμερική. Το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν υπήρξε η τελευταία προσπάθεια διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και υπαγωγή της κάτω από την κυριαρχία της Τουρκίας, εκτός από το «Βρετανικό κράτος», που αποτελείται από το έδαφος των βάσεων.

Το ΟΧΙ του Κυπριακού λαού δεν το περίμεναν οι βυσσοδομούντες ʼγγλοι και βάλθηκαν τώρα με μεγαλύτερο ζήλο να κυνηγούν την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια προσπάθεια να αναγνωρισθούν ως χωριστό κράτος τα κατεχόμενα. Δεν χάνούν ευκαιρία να λειτουργούν ύπουλα σε βάρος του Κυπριακού Ελληνισμού. ολοφάνερα καταδιώκουν την Κυπριακή Δημοκρατία και ενισχύουν την αναγνώριση των κατεχομένων.

Οι ʼγγλοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι στη Κύπρο έχουν συμφέροντα. Η προσπάθεια κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας για να κυριαρομένων.

Οι ʼγγλοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι στη Κύπρο έχουν συμφέροντα. Η προσπάθεια κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας για να κυριαρχήσουν και πάλι, υποτάσσοντάς την στη Τουρκία και στα δικά της συμφέροντα, το μόνο αποτέλεσμα που θα έχουν είναι να χάσουν και τα συμφέροντα που τώρα διατηρούν.

Προειδοποιούμε την Αγγλική πολιτική ότι δεν θα τους επιτρέψουμε να δημιουργήσουν «Βρετανικό κράτος» στη πατρίδα μας. Θα απαντήσουμε στη πολεμική τους με την ίδια πολεμική. Εμείς είμαστε ο λαός που στήριξε το ΟΧΙ και αγωνίστηκε για να είναι ισχυρό. Δεν θα παραμείνουμε αδρανείς. Τα συμφέροντά τους δεν διαφυλάσσονται με τις εχθρικές ενέργειες αλλά με την φιλική συνεργασία.

Είμαστε έτοιμοι και για τα δύο.

 

http://www.antibaro.gr