ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΝΕΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΕΡΒΙΑΣ – ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ

 [Σημερινή Λευκωσίας της 26-3-2002]

 

Κωνσταντίνος Χολέβας

Πολιτικός Επιστήμων

 

          Και εγεννήθη ημίν  νέο Ομοσπονδιακό και διφυές κράτος με το όνομα Σερβία- Μαυροβούνιο. Η Γιουγκοσλαβία μετά από ιστορία 84 ετών και μετά από διάφορες περιπέτειες και πάσης φύσεως καθεστώτα εκλείπει από τον χάρτη. Αναμένεται , βεβαίως, η τυπική επικύρωση της νέας συμφωνίας από τα τοπικά κοινοβούλια της Σερβίας και του Μαυροβουνίου, πάντως η πορεία είναι αναπότρεπτη. Γιουγκοσλαβία τέλος. Καλώς ήλθες στον ταραγμένο κόσμο μας « Σερβία- Μαυροβούνιο» .

          Ως ‘Ελληνες και γείτονες του νέου κράτους έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής που μας αφορούν αμέσως ή εμμέσως:

1)              Η διάλυση του πολυεθνικού μορφώματος της Γιουγκοσλαβίας και η κατάργηση ακόμη και αυτού του ονόματός της καταδεικνύει την υπερίσχυση του Έθνους, του εθνικου παράγοντιος, των εθνικών και πολιτισμικών διαφορών έναντι διαφόρων διεθνιστικών ιδεολογημάτων. Ας το προσέξουν αυτό οι αρνητές του ρόλου του Έθνους και οι οπαδοί μιας ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως. Ο Γιουγκοσλαβισμός ξεκίνησε ως ιδεολογία στα τέλη του 19ου αιώνος με στόχο την ένωση των Ορθοδόξων Σέρβων και των Καθολικών Κροατών. Το μόνο κοινό που τους συνέδεε ήταν η γλώσσα. Από το 1918 μέχρι το 1941 η βασιλευόμενη περίοδος του Γιουγκοσλαβισμού αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα από τον Κροατικό εθνικισμό ( ίδε δολοφονία βασιλέως Αλεξάνδρου κλπ). Μετά το 1944 ο Τίτο επέβαλε με δικτατορικό τρόπο τον κομμουνιστικό γιουγκοσλαβισμό δίδοντας σκανδαλώδη προνόμια στους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου εις βάρος των Σέρβων. Τα διεθνιστικά αυτά πειράματα δεν επέτυχαν τίποτε το ουσιαστικό. Καταπίεσαν την ιστορική συνείδηση των λαών, κατασκεύασαν τεχνητά « έθνη» , όπως οι « Μακεδόνες»  και οι « Μουσουλμάνοι’’ και οδήγησαν στην αιματοχυσία της περιόδου από το 1992 μέχρι σήμερα.

2)              Το νέο κράτος δημιουργήθηκε προ ολίγων ημερών υπό την πίεση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και προσωπικώς του κ. Χαβιέ Σολάνα, υπευθύνου της Κοινής Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής. Κύριος στόχος ήταν η απομάκρυνση του ενδεχομένου να αποσχισθεί το Μαυροβούνιο. Ο Μαυροβούνιος ηγέτης Τζουγκάνοβιτς δέχθηκε την αναβολή κάθε αποσχιστικής συζητήσεως, όμως το θέμα της παραμονής ή αποσχίσεως θα επανέλθει σε τρία χρόνια. Βλέπουμε δηλαδή κάτι παρόμοιο με την Βοσνία – Ερζεγοβίνη, όπου η διεθνής κοινότητα κατασκεύασε ένα φαινομενικά ενιαίο κράτος με δύο ξεχωριστές οντότητες, σερβική και κροατομουσουλμανική. Οι διαφημίσεις μιλούν για «δύο σε συσκευασία ενός»  . Η Βοσνία- Ερζεγοβίνη και η « Σερβία- Μαυροβούνιο»  θα έχουν μεν στον ΟΗΕ μία ταμπελλίτσα ως ενιαία κράτη, κατά τα λοιπά, όμως, θα αποτελούν συνομοσπονδίες δύο ξεχωριστών οντοτήτων. Μήπως κάτι τέτοιο προετοιμάζεται και για την Κύπρο; Το προηγούμενο των δύο κρατών που αναφέραμε ευνοεί τα σχέδια του Ντενκτάς και της Άγκυρας για μία χαλαρή Συνομοσπονδία δύο ξεχωριστών κρατών.

3)              Αποδεικνύεται ότι στην εποχή μας δεν είναι και τόσο δύσκολο να αλλάξει ένα κράτος το όνομά του. Ο κ. Σολάνα εκ μέρους της Ευρ. Ενώσεως πρότεινε την διαγραφή του ονόματος Γιουγκοσλαβία και την υιοθέτηση της νέας ονομασίας. Άρα δεν είναι υπερβολική ούτε εξωπραγματική η απαίτηση της Ελλάδος να αλλάξουν τα Σκόπια το λεγόμενο « συνταγματικό» όνομά τους. Αρκεί να πιέζουμε και να μην εγκαταλείπουμε τον αγώνα. Ας μην ξεχνούμε ότι η εξεγερμένη αλβανική κοινότητα των Σκοπίων δεν θα είχε αντίρρηση σε μία αλλαγή του ονόματος, διότι η λέξη «Μακεδονία» εκφράζει μόνο την Σλαβική κοινότητα.

4)              Το αποσχιστικό κίνημα στο Μαυροβούνιο ίσως εκφράζει τα συμφέροντα οικονομικών και θρησκευτικών κύκλων που κινούνται στο περιβάλλον του Προέδρου Τζουγκάνοβιτς, είναι όμως αποδεδειγμένο ότι δεν συγκινεί την πλειοψηφία των Μαυροβουνίων. Διότι γνωρίζουν την ιστορία τους και θυμούνται ότι εθνολογικά είναι Σέρβοι, οι οποίοι ακολούθησαν διαφορετική πορεία, επειδή δεν υπετάγησαν πλήρως στους Τούρκους και διετέλεσαν προτεκτοράτο της Ρωσίας . Την ιστορική αυτή σύνδεση με τον σερβικό κορμό διασώζει η Ορθόδοξη Μητρόπολις Μαυροβουνίου, η οποία υπάγεται στο Ορθόδοξο Πατριαρχείο της Σερβίας. Ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος Ράντοβιτς, μέγας πολέμιος του καθεστώτος Μιλόσεβιτς,  είναι Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και απόγονος παλαιάς οικογενείας επισκόπων του Μαυροβουνίου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία  στην περίπτωση αυτή, όπως συμβαίνει και με το Νέο Ελληνισμό, διαφυλάσσει την εθνική συνείδηση. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πολιτικοί κύκλοι, που επιθυμούν την απόσχιση του Μαυροβουνίου από την σερβική οικογένεια, προσπάθησαν να κατασκευάσουν νέα «Αυτοκέφαλη Εκκλησία του Μαυροβουνίου» χωρίς επιτυχία. Στην μετακομμουνιστική εποχή κάποιοι εξακολουθούν να γοητεύονται από τα πειράματα του Τίτο, ο οποίος κατασκεύασε την « Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία» για προπαγανδιστικούς λόγους.

5)              Η Ελλάς πρέπει με κάθε τρόπο να στηρίξει την βιωσιμότητα του νέου κράτους «Σερβίας- Μαυροβουνίου» . Σε αντίθετη περίπτωση θα επιταχυνθεί η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου, την οποία επιδιώκει ο αλβανικός αλυτρωτισμός, και γενικότερα θα αρχίσει νέος κύκλος αναταραχής  στην βαλκανική γειτονιά μας. Και ας μην λησμονούμε ότι ο UCK και τα παρακλάδια του έχουν διακηρύξει: «Μετά το Κοσσυφοπέδιο και τα Σκόπια σειρά έχει η Τσαμουριά» , δηλαδή η Ελληνική Ήπειρος.

Κ.Χ. 21/ 3/ 2002

http://www.antibaro.gr