Κατηγορίες

Η συμβολη των ενοπλων δυναμεων στη διατηρηση της ειρηνης.

Αρχική σελίδα
Εξωτ. πολιτική/ Διπλωματία
Εθνικά θέματα
Κοινωνία
Πολιτισμός
Θρησκεία
Διεθνή
Βιβλιογραφία/ Συνδέσεις
Εκδηλώσεις
Οπτικοακουστικό
υλικό
Δελτία
Ενημέρωσης
Ιστολόγιο
Αντίβαρου
ʼγρα γραπτών
Πρόσφατα κείμενα
Με χρονολογική σειρά.
Δελτίο ενημέρωσης!
Εγγραφή Διαγραφή
Συγγραφείς

Αθανάσιος Γιουσμάς
ʼθως Γ. Τσούτσος
ʼκης Καλαιτζίδης
Αλέξανδρος Γερμανός
Αλέξανδρος-Μιχαήλ Χατζηλύρας
Αλέξανδρος Κούτσης
Αμαλία Ηλιάδη
Ανδρέας Σταλίδης
Ανδρέας Φαρμάκης
Ανδρέας Φιλίππου
Αντώνης Κ. Ανδρουλιδάκης
Αντώνης Λαμπίδης
Αντώνης Παυλίδης
Απόστολος Αλεξάνδρου
Απόστολος Αναγνώστου
Αριστείδης Καρατζάς
Αχιλλέας Αιμιλιανίδης
Βάιος Φασούλας
Βαν Κουφαδάκης
Βασίλης Γκατζούλης
Βασίλης Ζούκος
Βασίλης Κυρατζόπουλος
Βασίλης Πάνος
Βασίλης Στοιλόπουλος
Βασίλης Ν. Τριανταφυλλίδης
(Χάρρυ Κλυνν)
Βασίλης Φτωχόπουλος
Βένιος Αγελόπουλος
Βίας Λειβαδάς
Βλάσης Αγτζίδης
Γεράσιμος Παναγιωτάτος-Τζάκης
Γιάννης Διακογιάννης
Γιάννης Θεοφύλακτος
Γιάννης Παπαθανασόπουλος
Γιάννης Τζιουράς
Γιώργος Αλεξάνδρου
Γιώργος Βλαχόπουλος
Γιώργος Βοσκόπουλος
Γιώργος Βότσης
Γιώργος Κακαρελίδης
Γιώργος Καστρινάκης
Γιώργος Κεκαυμένος
Γιώργος Κεντάς
Γιώργος Κολοκοτρώνης
Γιώργος Κουτσογιάννης
Γιώργος Νεκτάριος Λόης
Γιώργος Μαρκάκης
Γιώργος Μάτσος
Γιώργος Παπαγιαννόπουλος
Γιώργος Σκουταρίδης
Γιώργος Τασιόπουλος
Γλαύκος Χρίστης
Δημήτρης Αλευρομάγειρος
Δημήτρης Γιαννόπουλος
Δημήτριος Δήμου
Δημήτρης Μηλιάδης
Δημήτριος Γερούκαλης
Δημήτριος Α. Μάος
Δημήτριος Νατσιός
Διαμαντής Μπασάντης
Διονύσης Κονταρίνης
Διονύσιος Καραχάλιος
Ειρήνη Στασινοπούλου
Ελένη Lang - Γρυπάρη
Ελευθερία Μαντζούκου
Ελευθέριος Λάριος
Ελλη Γρατσία Ιερομνήμων
Ηλίας Ηλιόπουλος
Θεόδωρος Μπατρακούλης
Θεόδωρος Ορέστης Γ. Σκαπινάκης
Θεοφάνης Μαλκίδης
Θύμιος Παπανικολάου
Θωμάς Δρίτσας
Ιωάννης Μιχαλόπουλος
Ιωάννης Χαραλαμπίδης
Ιωάννης Γερμανός
Κρίτων Σαλπιγκτής
Κυριάκος Κατσιμάνης
Κυριάκος Σ. Κολοβός
Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου Σταμπουλής
Κωνσταντίνος Ναλμπάντης
Κωνσταντίνος Ρωμανός
Κωνσταντίνος Χολέβας
Λαμπρινή Θωμά
Μαίρη Σακελλαροπούλου
Μανώλης Βασιλάκης
Μανώλης Εγγλέζος - Δεληγιαννάκης
Μάρκος Παπαευαγγέλου
Μάρω Σιδέρη
Μιλτιάδης Σ.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Μιχάλης Κ. Γκιόκας
Νέστωρ Παταλιάκας
Νικόλαος Μάρτης
Νίκος Ζυγογιάννης
Νίκος Καλογερόπουλος Kaloy
Νίκος Λυγερός
Νίκος Παπανικολάου
Νίκος Σαραντάκης
Νίνα Γκατζούλη
Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας
Παναγιώτης Ανανιάδης
Παναγιώτης Ήφαιστος
Παναγιώτης Α. Καράμπελας
Παναγιώτης Καρτσωνάκης
Παναγιώτης Φαραντάκης
Παναγιώτης Χαρατζόπουλος
Πανίκος Ελευθερίου
Πάνος Ιωαννίδης
Πασχάλης Χριστοδούλου
Παύλος Βαταβάλης
Σοφία Οικονομίδου
Σπυριδούλα Γρ. Γκουβέρη
Σταύρος Σταυρίδης
Σταύρος Καρκαλέτσης
Στέλιος Θεοδούλου
Στέλιος Μυστακίδης
Στέλιος Πέτρου
Στέφανος Γοντικάκης
Σωτήριος Γεωργιάδης
Τάσος Κάρτας
Φαήλος Κρανιδιώτης
Φειδίας Μπουρλάς
Χρήστος Ανδρέου
Χρήστος Δημητριάδης
Χρήστος Κηπουρός
Χρήστος Κορκόβελος
Χρήστος Μυστιλιάδης
Χρήστος Σαρτζετάκης
Χριστιάνα Λούπα
Χρίστος Δαγρές
Χρίστος Δ. Κατσέτος
Χρύσανθος Λαζαρίδης
Χρύσανθος Σιχλιμοίρης
Gene Rossides
Marcus A. Templar

Επικοινωνία
Οι απόψεις σας είναι ευπρόσδεκτες!

 

Η συμβολη των ενοπλων δυναμεων στη διατηρηση της ειρηνης.

Επι μερους εξεταση της καταστασης στην περιοχη ενδιαφεροντος της Ελλαδας
[Ελλαδα-Τουρκια-Κυπρος -Βαλκανια-Μεση Ανατολη]

Του Δημητρη Αλευρομαγειρου, Αντιστρατηγου ε.α.

Αντίβαρο, Μάιος 2004

 

 

-------------------------------------------------------------------------------------------

Από την εποχη του Ηρακλειτου [πολεμος παντων πατηρ ], των Ξενοφωντα και Θουκυδιδη μεχρι τον Κλαουζεβιτς [πολεμος= συνεχιση της πολιτικης με αλλα μεσα] μεχρι τους παγκοσμιους πολεμους του 20ου αιωνα και την καταρρευση της πρωην Σοβιετικης Ενωσης, το κυριαρχο προβλημα του δικαιου του πολεμου παραμενει ως προβλημα.Το επι εικοσι αιωνες αγγελμα της Βηθλεεμ «επι γης ειρηνη εν ανθρωποις ευδοκια» εξακολουθει να διατηρειται ως ευχη…

 

Ο 18ος, 19ος αιωνας απετελεσαν μαλλον δοκιμη των δυο παγκοσμιων πολεμων του 20ου αιωνα. Ο 20ΟΣ όμως αιωνας μαζυ με τους παγκοσμιους πολεμους εδωσε ,μεσω της Ρωσικης επαναστασης μιαν νεαν εννοια και κριτηριον της καθοριστικης πλεον διαφοροποιησης μεταξυ «δικαιου» και «αδικου» πολεμου και συγχρονως κάθε πολεμος αποκτα μια ιδεολογικη διασταση.

Αντιπροσωπευτικοι εκπροσωποι αυτου του ιδεολογικου περιβληματος του «δικαιου» του πολεμου κατά το τελος του 19ου και του 20ου αιωνα είναι οι Μαρξ, Λενιν, Χιτλερ Σταλιν και Μαο Τσε- Τουγκ απαντες [πλην ενδεχομενως του Χιτλερ, όχι όμως και των στρατηγων του ]βαθυτατοι μελετητες του εργου του Κλαουζεβιτς [1780-1831].

 

Και ενώ ο Μαρξ δεν δισταζει να τασσεται υπερ του ενός ή του αλλου εμπολεμων με τη σκεψη ότι «το κυριαρχο ζητημα είναι να μαθουμε τι συνεπειες θα εχει για τον σοσιαλισμο η νικη του ενός στρατοπεδου» ο Λενιν ενισχυει τη θεωρια του Κλαουζεβιτς λεγοντας ότι « η πολιτικη συνεχιζεται κατά τον πολεμον χωρις να τροποποιηθει η ουσια της» και εισαγει την ιστορικη θεωρια οτι «οι πραγματικοι εθνικοι πολεμοι που ελαβαν χωραν- κυριως στην περιοδο 1789-1871- ησαν εκφραση μαζικων εθνικων κινηματων, μιας παλης εναντιον του φεουδαλικου συστηματος για την καταλυση της εθνικης καταπιεσεως και τη δημιουργια κρατων ,σε εθνικη βαση, που οδηγησαν σε προκαταρτικες συνθηκες για την αναπτυξη του καπιταλισμου.

Με τη βασικη αυτή σκεψη ο Λενιν συμπεραινει ότι ο Πρωτος Παγκοσμιος είναι ιμπεριαλιστικος και από τις δυο πλευρες και στιγματιζει γιάυτο τις μεγαλες ευρωπαικες δυναμεις. Συνεπεια αυτης της θεωρησης είναι η κατηγορια του προς το Γερμανικο προλεταριατο το οποιο το κατατασσει σε θεση ‘χειροτερη του δουλου,σε αυτην του κτηνους, εφόσον ανεχεται τη καταπιεδη της Πολωνιας,δηλαδη βοηθα να κρατα η Γερμανια το Λαο της Πολωνιας στη δουλεια..».

 

Ο Χιτλερ, ο οποιος ανερχεται στην εξουσια εκμεταλλευομενος την πικρια και την εξαθλιωση των Γερμανων μετα τη συνθηκη των Βερσαλλιων και όπως ο Στραταρχης Λουντεντορφ [ περιφημος Γερμανος αξιωματικος[1865-1937] γνωστος από τον μεγαλοφυη ελιγμο της μαχης του Ταννενμπερκ[Αυγουστος 1914]] , υποκαθιστα το κρατος με τη φυλετικη κοινοτητα ως υποκειμενο ιστορικου πεπρωμενου, θελει να συνδυασει τα στρατηγικα συμπερασματα του Γερμανικου Επιτελειου , του Φρειδερικου του ΙΙ [ Ο Μεγας,Αυτοκρατωρ της Πρωσσιας [1712-1786] ] και ενός Ναπολεοντος ……. Όταν όμως το Σεπτεμβριο του 1939 διαβαινει τη γραμμη που χωριζει την ειρηνη από τον πολεμο μπαινει στο δρομο χωρις επιστροφη ο οποιος από νικη σε νικη, τον εφερε στο καταφυγιο του Βερολινου και παρεσυρε τον Λαο του μαζυ με αυτόν σε μια καταστροφη Αποκαλυψεως……..

Η κυριαρχη όμως σκεψη του Χιτλερ ηταν να στρεψει τους « αντιστασιακους» ολοκληρης της Ευρωπης εναντιον του Σταλιν ο οποιος εκφραστης ενός επαναστατικου κινηματος συγκεντρωσε και ενωσε το Λαο του σε μια πατριωτικη αντισταση και πετυχε.

 

Ο Μαο Τσε -Τουγκ ,τελος, ηταν ο θιασωτης του εξοπλισμου του Λαου ως βασικο ιδεολογικο στηριγμα των πολεμων μεταξυ των κρατων και αποφασιστικο παραγοντα των εμφυλιων πολεμων..

 

Το προβλημα λοιπον του «δικαου» η΄ « αδικου» πολεμου είναι τοσο παλαιον οσον και ο Ανθρωπος και είναι εκπληκτικη η διλημματικη αποτυπωση της συγκρουσης του δικαιου ,της ηθικης και της υποταγης στους Νομους της Πολιτειας στην τραγωδια του Αισχυλου « Επτα επι Θηβας « με τον Πολυνικη και τον Ετεοκλη να ερμηνευουν διαφορετικα τις αρχες του δικαιου και της ηθικης με αποτελεσμα την καταστροφη….

 

Σημερα παρα τη τοσο μεγαλη εμπειρια της διαδρομης του Συγχρονου πολιτισμου μεσα από την ιστορικη πραγματικοτητα και ιδιαιτερα των τελευταιων δυο αιωνων ,πιστευω ότι ευρισκομεθα σε σημειο τομης και κρισης αυτου του πολιτισμου.

Όταν το 1989 μετα την καταρρευση της πρωην Σοβιετικης Ενωσης ,σαν συνεπεια και αποτελεσμα αφένος μεν της απομακρυνσης και φαλκιδευσης των ιδεων της Ρωσσικης Επαναστασης , αφ’ετερου δε της τρομακτικης τεχνολογικης εξελιξης των ΗΠΑ οπου ο καπιταλισμος με ένα περιβλημα δημοκρατιας «επεισε» ότι μπορει να οδηγηθει ο κοσμος στη ευτυχια, η μοναδικη υπερδυναμη αρχισε να περιφρονει τα παραπανω διδαγματα και εκαμε τον τροχο της ιστοριας να κινειται στο κενο με την υιοθετηση της λεγομενης «νεας ταξης πραγματων»

 

Μετα το 1991 με τον πολεμο του Κολπου και στη συνεχεια με την Γιουγκοσλαυια, το Κοσσοβο ,την 11η Σεπτεμβριου ,στον πολεμο στο Αφγανισταν εως την εισβολη και κατοχη του Ιρακ, οι ΗΠΑ δεν τηρουν ουτε καν τα προσχηματα να αποκρυψουν την στρατηγικη τους σκεψη΄, την κατακτηση δηλαδη και την κυριαρχια τους στον Πλανητη .Είναι χαρακτηριστικο ότι ο θεωρητικος αυτης της στρατηγικης ,Ζμπικνιου Μπρζεζινσκι στο ,περισπουδαστο πλεον βιβλιο του «Η μεγαλη σκακιερα», ρητα περιγραφει -ισως και υπο τυπον απειλης- αυτή την στρατηγικη.

Στη διαρκεια αυτης της περιοδου οι ΗΠΑ αναπτυσσουν μια στρατιωτικη στρατηγικη της απολυτα κυριαρχου δυναμηςη οποια εξυπηρετει αυτη την πολιτικη στρατηγικη της παγκοσμιας κυριαρχιας .Και επισπευδουν την υλοποιηση της αφου εχουν πλεον εξασφαλισει αυτή την στρατιωτικη υπεροχη και εχουν απαλλαγει από το αντιπαλον δεος.

Ο χρονος όμως ωριμαζει σημερα ταχυτερα και τα σημαδια της αφυπνισης των Λαων που οδηγησαν στην αφυπνιση των Κυβερνησεων είναι εντονα. Η πρωτη κινητοποιηση στο Σιαλτ πριν τεσσερα χρονια αντιμετωπισθη περισσοτερο με ειρωνια και λιγοτερο με σκεπτικισμο .

Και ενώ το 1991 εχουμε σχεδον παγκοσμια συναινεση των Κυβερνησεων των Κρατων στον πολεμο του Κολπου και στη συνεχεια τη κυνικη εκμεταλλευση της διαλυσης της Γ/Β ,οδηγουμεθα το 1999 στη μερικη συναινεση και τον υποταγη ευτελισμο της Ευρωπης στο Κοσσοβο. Οι πρωτες αντιδρασεις σημειωνονται στην εισβολη στο Αφγανισταν ,ενεργεια η οποια ακυρωσε ταχυτατα την παγκοσμια συμπαθεια προς τις ΗΠΑ για το τραγικο γεγονος της 11ης Σεπτεμβριου 2001.

Η εισβολη και κατοχη στο Ιρακ διεψευσε και τις τελευταιες ψευδαισθησεις και αυτές τις μερες παρισταμεθα μαρτυρες μιας απιστευτης κτηνωδιας με τα βασανηστηρια υπανθρωπων που εκτος των αλλων προσβαλουν και την ιδια την πατριδα τους και ειμαι βεβαιος ότι οι Αμερικανοι πολιτες θα ντρεπονται για πολλα χρονια γι’αυτή την κτηνωδια…

 

 

Η σημερινη Αμερικη, η Αμερικη των Μπους, αφου προ καιρου εγκατελειψε τις ιδεες και αρχες του Ουασιγκτον ,του Λινκολν ,του Τσεφερσον ,της αντιστασης κατά του φασισμου και ναζισμου, διαπραττει αλλεπαληλα ολισθηματα ακομη και στην εφαρμογη της ιδιας της στρατηγικης της και προτασσει - όπως ο Χιτλερ - μια «ιδεολογια» της ισχυος της πολεμικης της μηχανης χωρις να αποκρυπτει -παρα τις προσπαθειες της την «ιδεολογια της καθαροτητας» με την εμπλοκη της ακομα και στη συγκρουση των θρησκειων και είναι ετοιμη να «οδηγησει» την ανθρωποτητα σε μια ανευ προηγουμενου καταστροφη επιδιωκουσα μαλιστα και την συναινεση της……Είναι η πρωτη φορα από το τελος του Παγκοσμιου πολεμου που εγινα- προ της εισβολης στο Ιρακ αλλα και μετα από αυτή, ορατη και μια πυρηνικη αναμετρηση [το προβλημα με τη Β.Κορεα αδιαψεστος μαρτυρας ]

 

Είναι σημαντικα παρηγορον όμως ότι οι Λαοι ολου του κοσμου μη εξαιρουμενων και κυριως των Λαων των ΗΠΑ και του Ενωμενου Βασιλειου ,βοηθουσης και της συγχρονης τεχνολογιας ,αντεδρασαν και οδηγησαν σε σημαντικα ρηγματα Την Ευρωπαικη Ενωση και το ΝΑΤΟ τα οποια εστω και αν εδειξαν ότι καλυπτονται είναι χαρακτηριστικο ότι εσημειωθησαν..

Αν με βασει τις παραπανω σκεψεις μας προσπαθησουμε να ερμηνευσουμε τη «φιλοσοφια» υπαρξης των Στρατων, των οποιων Στρατων,ενω δεν αμφισβητουνται στη συνειδηση ολου του κοσμου ,σαν ισως μιας θετικης αντιμετωπισης της σκεψης ενός συγχρονου της κινηματογραφικης τεχνης ,του Ιονεσκο ο οποιος μας εισαγει στο μη ευχαριστο συμπερασμα του ,το οποιο ομολογουμε ότι δυσκολα μπορουμε να το αμφισβητησουμε, ότι δηλαδη η φυσικη ροπη του ανθρωπου δεν είναι μαλλον προς το καλον, θα οδηγηθουμε ,λοιπον στο λογικο συμπερασμα ότι οΣτρατος είναι ο μονος οργανισμος ο οποιος συγκεντρωνει παντα ή σχεδον παντα μια αυστηρη κριτικη,την μετρημενη εως και την αντιπαθεια, το θαυμασμο αλλα και το δεος.

Ο στρατος θεωρειται και εν πολλοις είναι ενας μηχανισμος επιβολης της κρατικης εξουσιας και στην καλλιτερη περιπτωση «αναγκαιο κακο»

Όμως σε στρατιωτικους μηχανισμους και σε «ηρωικα» παραδειγματα προσβλεπουμε όταν αυτος ο Στρατος [‘η αν θελετε ο ενοπλος επαναστατικος μηχανισμος ]κινειται απεναντι στους δυναστες ή σε καταπιεστικους της ελευθεριας μηχανισμους και είναι αυτές οι περιπτωσεις οπου ο Στρατος προκαλει κυριως το δεος και τον θαυμασμο.

Αυτή η παγκοσμια εκτιμηση δεν μπορουμε να υποθεσουμε ότι είναι τυχαια ,ουτε ότι είναι αδικη.

Σαν στρατιωτικοι,ισως δεν ειμαστε οι πιο καταλληλοιγια να πουμε ποιο είναι το πλεον ορθο, δεν είναι όμως δυνατον να μη βαρυνει και η αποψη μας.

Πραγματι -και όπως παραπανω περιγραψαμε-ο Στρατος σαν δυναμικος μηχανισμος σε στιγμες εθνικων κρισεων, σε απελευθερωτικους αγωνες ,σε αποτιναξη δικτατορικων καθεστωτων σχεδον λατρευεται[1821,1912-13.1940,εμφυλιος Ισπανιας,Επανασταση Γαρυφαλλων 74 στην Πορτογαλια , αντιστασιακες ενεργειες σε ολη την οικουμενη κ.λ.π]ενώ σε περιοδους δικτατοριων,κατακτητικων ιμπεριαλιστικων ενεργειων ή και υφεσης ή μισειται ή στην καλλιτερη περιπτωση δεχεται σκληρη κριτικη[δικτατορια 67 ,οποια άλλη δικτατορια-στρατιωτικοι μηχανισμοι υπερδυναμεων και σημερα βεβαια της μονης υπερδυναμης]

Επομενως επανερχομεθα αβιαστα στο φυσιολογικο συμπερασμα της πρωτης μας σκεψης ότι τελικα η οπτικη προς τις Ενοπλες Δυναμεις δεν είναι άλλη από την οπτικη και την κριτικη των πολιτικων συστηματων και του παγκοσμιου -εκαστοτε -συσχετισμου των ισορροπιων των δυναμεων [αλλοιμονο ξαναγυρναμε σε απαισιοδοξη σκεψη]

Θα προσπαθησουμε να καταγραψουμε αυτους τους συσχετισμους στην πολύ ευαισθητη περιοχη μας και με βασει τη σημερινη παγκοσμια πραγματικοτητα,προσαρμοζοντας τη σκεψη μας στην ουτοπικη ,εστω για τους απαισιοδοξους ,σκεψη ότι οι Ελοπλες Δυναμεις όταν τιθενται στην υπηρεσια της εφαρμογης των δημοκρατικων αρχων μπορουν να υπηρετησουν την ειρηνη.

Δεν εχουν περασει παρα ελαχιστες μερες οπου η μαρτυρικη Κυπρος ξεπερασε,σε πρωτη φαση τουλαχιστον , τον θανασιμο κινδυνο της Βοσνιοποιησης ‘η Κοσυφοπαιδιοποιησης της και όχι μονον . Η αμοραλιστικη σημερινη παγκοσμια πραγματικοτητα εκπληκτη και με τρομερη ζηλοτυπια ειδε έναν μικρο ,σε αριθμο,Λαο να επιμενει ότι και σάυτες τις ζοφερες ημερες μπορει και εξακολουθει να πιστευει στις αρχες της Ελευθεριας-Δημοκρατιας- Αληθειας - Ανθρωπινης αξιοπρεπειας και να αντλει δυναμη από την ιστορικη συνεπεια πιστης σάυτες τις αρχες ότι δηλαδη αντι του δουλειου ημαρ πιστευει στο ελευθερο ημαρ.

Ηταν τοση δε η εκπληξη που οι θιασωτες της υποταγης ακομα δεν μπορουν να πιστεψουν ότι όταν ενας Λαος επιλεγει τον αγωνα από την υποταγη παντοτε θα νικα.Είναι αυτές οι αρχες για τις οποιες πολύ πιο σκληρα αγωνιζονται σημερα οι Λαοι της Παλαιστινης και του Ιρακ και εχουν ξανακανει τον τροχο της ιστοριας να γυριζει παλι προς το κενο όπως-θα μου επιτρεψτε να θυμισω εκαναν οι Ελληνες το 1821,το 1940,οι Σοβιετικοι επισης το 1940 μαζυ με τοσους αλλους και με τους τοτε Αμερικανους,Λαους.

Το παραδειγμα της αντιστασης του Κυπριακου Λαου μπορουμε να το αναλυουμε επι ωρες, θα ηθελα όμως -με την ευκαιρια αυτή- να σημειωσω δυο συναφη θεματα. 1ον Ποσο προσεκτικοι πρεπει να ειμαστε όταν προβοκατορικα υπο την σκεπη μιας «ειρηνικης» λυσης υποκρυπτεται η υποδουλωση [και στο παραδειγμα της απατης του σχ.Ανναν υποκρυπτετο η εσαει υποδουλωση των Ε/Κ και Τ/Κ υπο το καθεστως της Νεας ταξης πραγματων με αναγκαστικο εκτελεστη τον Τουρκικο-προς τα συμφεροντα των ΗΠΑ-ΗΒ- υποιμπεριαλισμο ]και 2ον Η προβολη μιας τερατουργηματικης λυσης σαν προτυπο αλλων συναφων λυσεων [αναλογης της Βοσνιακης και Κοσυφοπαιδιηκης ] για τη Μ.Ανατολη και Ιρακ αλλα και της αμεσου ενδιαφεροντος την Ελλαδα,δηλαδη του Αιγαιου και τινων αλλων λεγομενων Ε/Τουρκικων «θεματων»

Θα μου επιτρεψτε να αναφερθω -λογω χρονου-και τελειως λακωνικα μονο στο θεμα των νησιων του Αιγαιου το οποιο εχει τοσο αριστοτεχνικα σχεδιασθει ώστε και αυτό να φανει στην κοινη γνωμη αλλα και προς το διεθνη παραγοντα ως «ειρηνικη λυση» ενός χρονιζοντος ευφλεκτου προβληματος[αναφερεται η υποθεση της 4ης Στρατιας][διαμοιρασμος του Αρχιπελαγους] [1]

Πιστευω ότι μετα από αυτά τα γεγονοτα ,με την ενθαρυνση της ανασυνταξης της Ρωσιας οι λαοι του κοσμου και μεσα σάυτους και ο Αμερικανικος Λαος μετα το πρωτο ξαφνιασμα θα ακουσουν επιτελους την ειρηνικη φωνη των Λαων από τη Ν.Υορκη ,το Λονδινο ,τη Μαδριτη ,τη Ρωμη, το Παρισι και αλλου [σημειωνω ότι το ένα μετα το άλλο διαφορα-όχι και μεγαλου μεγεθους κρατη αντιστεκονται στις επιταγες της Νεας Ταξης και αποσυρουν τις Ενοπλες τους Δυναμεις από τις κατοχικες δυναμεις στο Ιρακ] , θα ακουσουν λοιπον αυτή τη δυνατη φωνη η οποια φθανει και στους μηχανισμους των Ενοπλων τους Δυναμεων και θα συγκρατησουν τουλαχιστον [να μην πιστεψουμε ότι θα εχουμε και αποτομες αλλαγες πολιτικης] τους μηχανισμους τους εως οτου τους οδηγησουν στην καθαρη υπηρεσια και προασπιση των δημοκρατικων αρχων των Λαων τους.

Οσο και αν πολλοι στεκονται με σκεπτικισμο και στη σημερινη Ευρωπαικη [των 25 κρατων ]πραγματικοτητα εν τουτοις πρεπει να εχουμε την αισιοδοξια ότι τα ελαχιστα αλλα πολύ δυνατα παραδειγματα που καταθεσαμε θα επιτρεψουν όχι σε βαθος χρονου αλλα στο εγγυς μελλον την ολοκληρωση αυτης της Ευρωπης των ΛΑΩΝ από τον Ατλαντικο εως τα Ουραλια και η επιδραση μιας τετοιας ατμοσφαιρας σ’ολο τον κοσμο , ουτως ώστε ζωντας- οι μελλοντικες γεννιες- σε ένα ισορροπημενο πολυπολικο συστημα να είναι πολύ πιο ευτυχεις από τις σημερινες γεννιες.

Ενοπλες Δυναμεις ενός τετοιου περιβαλλοντος στηριζομενες αποκλειστικα στις Λαικες δυναμεις [γι’αυτό και η αντιθεση μας στους επαγγελματικους στρατους]δεν είναι δυνατον παρα να είναι στην υπηρεσια της παγκοσμιας Δημοκρατιας ,της Παγκοσμιας ειρηνης.,

 

Αθηνα 06 Μαη 2004

------------------------------------------------------------------------------------------------------

[ 1]

Απο το 1980 δεν παυουμε να τονιζουμε με εμφαση τον κινδυνο της αποστρατικοποιησης των νησιων του ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΕ ΠΙΘΑΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ Αγκυρας για ταυτοχρονη αποσυρση της 4ης Στρατιας [προταση η οποια ηλθε περυσι και δια στωματος του -αποθανοντος ηδη -πρωην αρχηγου του πολεμικου ναυτικου ,αρχηγου των ναυτικων δυναμεων εισβολης στη Κυπρο το '74 και τοτε [2000] στρατιωτικου συμβουλου του Ετσεβιτ,ναυαρχου Γκιουβεν Ερκαγια.....]

Η 4η Τουρκικη Στρατια εχει ΜΟΝΟ πολιτικο λογο υπαρξης . Συγροτηθηκε το 1976 στα δυτικα παραλια της Μ.Ασιας ωστε οταν θα ελθει η στιγμη και σε εντολη η' "διευκολυνση"του διεθνους παραγοντα και προκειμενου να φανει η Τουρκια φιλειρηνικη,να γινει προταση για την αποσυρση της με ταυτοχρονη αποστρατικοποιηση των νησιων μας...

Ειναι γνωστο οτι Η Ελλαδα υστερα απο τη βαρβαρη και εγκληματικη εισβολη των Τουρκων το '74 και κανοντας χρηση αναφαιρετου δικαιωματος της [ ο κ. Καρταλης το αναλυει θαυμασια] εξοπλισε ΑΜΥΝΤΙΚΑ τα νησια του Αιγαιου. Η Τουρκια -ενω γνωριζει πολυ καλα οτι δεν προκειται να της επιτεθουμε- συγροτησε την 4η Στρατια ,με τον ισχυρισμο οτι κινδυνευει απο τις δυναμεις των νησιων μας...ενω ο πραγματικος λογος εινα αυτος που περιγραφουμε παραπανω.

Η ιδια η Τουρκια ,στην πραξη, εχει επιβεβαιωσει τον ισχυρισμο μας οταν στις διαφορες κρισεις αλλα και στις κατ'ετος διεξαγομενες αποβατικες ασκησεις στον κολπο του Ντογαμπεη [εναντιον τινος οι αποβατικες ασκησεις?] χρησιμοποιει ως κυριο κορμο των αποβατικων της δυναμεων τμηματα εκτος Μοναδων της 4ης Στρατιας τα οποια και επιβιβαζονται στα μονιμως ναυλοχουντα στα Μικρασιατικα Παραλια 120 και πλεον αποβατικα της πλοια [τα αποβατικα ,στα οποια αναφερεται και ο κ. Καρταλης δεν ανηκουν στην 4η Στρατια στην οποια επισης δεν ανηκει και η Ταξιαρχια Πεζοναυτων που εδρευει στη Φωκια ....]

Ειναι προφανες επισης οτι η τυχον διαλυση η' αποσυρση της 4ης Στρατιας σε τιποτα δεν θα μειωσει τη στρατιωτικη ετοιμοτητα και επιθετικοτητα της Τουρκιας κατα των νησιων μας, ενω τυχον αποσυρση των δυναμεων μας απο τα νησια,η εγκατησταση των οποιων απαιτησε πολυ χρονο, τα αφηνει ουσιαστικα ανυπερασπιστα,δεδομενου οτι σε περιπτωση κρισης ο χρονος που θα απαιτηθει για την αξιοπιστη αμυντικη επαναγκατασταση ειναι πολλαπλασιως μεγαλυτερος απο τον ελαχιστον χρονο επιβιβασης των τουρκικων στρατευματων στα αποβατικα τους για αμεση επιθεση κατα των νησιων μας...

Κλεινοντας θα θελαμε να δηλωσουμε οτι πιστευουμε οτι τα πολυ αυτα απλα πραγματα τα γνωριζουν πολυ καλα και οι κυβερνωντες -και ιδιαιτερα τα Υπ.Εξωτερικων και Αμυνας- αλλα και ολοκληρος ο πολιτικος κοσμος και δεν θα επιχειρηθει ποτε τετοια αυτοκαταστροφικη ενεργεια ομοια της οποιας μονον η χουντα του '67 πραγματοποιησε με οδυνηρα για την Κυπρο αποτελεσματα...

Η πραγματικα φιλειρηνικη Ελλαδα -η οποια με το Ελσινκι απεδειξε την καλη της πιστη-πρεπει να απαιτησει οπως η Τουρκικη ελιτ ,αν ειναι ειλικρινης [λυπουμεθα αλλα εμεις δεν εχουμε πεισθει] να καταστρεψει τον αποβατικο της στολο ,.να σταματησει τις κατ'ετος προκλητικες ασκησεις εναντιον των νησιων μας και να αποσυρει τα στρατευματα εισβολης και κατοχης απο την Κυπρο.Τοτε και μονον τοτε μπορουμε να συζητησουμε για ΜΟΕ ,αμοιβαια μειωση εξοπλισμων και αργοτερα υστερα απο απολυτη εμπεδωση -στη πραξη- της εμπιστοσυνης .

 

 

 

http://www.antibaro.gr